We zitten niet stil

Wezo (Welkom) op ons nieuw bericht.

De dag na ons vorige bericht zijn we naar een begrafenis geweest van de tante van Togbe Debresu the 8. Dit is de koning van Dafor, het dorp waar we het eerst hebben les gegeven. Een begrafenis duurt hier van vrijdag tot zaterdag. Vrijdags gaan ze het lichaam ophalen in het ziekenhuis, dit is met veel muziek, gezang en een geweldige stoet. ’s Zaterdags is het dan de eigenlijke begrafenis die toch een beetje saai is als je geen woord Ewe verstaat, maar het is een nieuwe ervaring en ’s Zondags is het de afsluiting van het hele ritueel.
De begrafenis heeft tot 4u geduurd, en daarna om onze gedachten te verzetten hebben we tegen de boys van de compound nog eens Uno gespeeld. En jawel, ze hebben leren vals spelen, en nog geen klein beetje.
De volgende dag rond de middag zijn er nieuwe Jovo’s (blanken) aangekomen. Evy en Karen, Evy is leerkracht voor het buitengewoon onderwijs en Karen geeft les in het secundair onderwijs. Diezelfde dag was het natuurlijk ook de finale van de Africa Cup 2010 in Angola. Ghana tegen Egypte, en spijtig genoeg is Ghana verloren met 0-1. En dit dan nog wel in de 84ste minuut, spijtige zaak.

Februari begint en met februari ook natuurlijk de goede voornemens. Ik (Toon) ben gaan trainen samen met de Boys van FC Tsatsaboli. Vrij tot zeer zwaar, 1,5u trainen in 30graden en op een zand veld wat zeer stoffig is. Op het einde was ik door al het stof eerder Amejbo (zwarte) dan Jovo.
2 februari is een memorabele dag: aankomst van Steven (vriend van Eline) en Tim (vriend van Sin). We hebben een folklore markt bezocht in Accra en een museum ter ere van de eerste president van Ghana. Wat we natuurlijk niet konden laten in Accra is eens goed Westers doen en wat houdt dit hier in: Pizza eten. Op onze terugreis van Accra hebben we de Beads-factory bezocht. Dit is het bedrijf dat de traditionele armbanden hier in Ghana maakt. Het is geweldig om het proces te zien hoe deze worden gemaakt.

Onze eerste grote trip kwam eraan. We zijn met zen allen naar Keta geweest aan de kust van Ghana. Ik zal er even een beschrijving van maken waar jullie in België (10cm sneeuw) vrij tot zeer jaloers van worden: Parelwitte stranden, palmbomen, vissersboten die op het strand liggen en wij die op het strand en in de zee zitten. GEWELDIG in 1 woord. Onderweg naar Keta hebben we natuurlijk ook een tussenstop gemaakt om kokosnoten te plukken, te drinken en te eten. Het is trouwens zeer moeilijk om in een palmboom te klimmen, dit heb ik, Steven en Tim ondervonden. In Keta hebben we ook andere dingen gedaan buiten op het strand liggen en zwemmen. We hebben een slavenkamp bezocht waar ze vroeger de slaven hielden voor ze werden verkocht, we hebben een boottochtje gemaakt en we hebben 3 geweldige dagen beleefd. Onze terugweg was ook memorabel. Als je in Keta met de trotro (openbaar vervoer) terug naar Kpando wilt dan ben je toch een 5 à 6u kwijt. We zijn van Keta naar Aflao (aan de grens met Togo) gereden, van daaruit naar Ho en dan het laatste 1,5u naar Kpando waar we zeer moe aankwamen.

En de volgende dag, het echte leven weer: les geven!!!!!
Deze week hebben we les gegeven in Agudzi. Het is een klas van 45 kleuters die weinig Engels verstaan en nog minder Engels spreken. De kleuters zijn wel zeer geïnteresseerd, zeer gemotiveerd en geweldig schattig. Het valt ons zwaar om er geen mee te nemen. Tegen het einde van de week beginnen we wel te merken dat onze lessen helpen en dit geeft een geweldig gevoel.

Gisteren zijn we met Kudzo en alle Boys op uitstap geweest. We hebben ons met 14 in het busje gepropt en onze eerste halte was: Tafi Atome, Monkey Sanctuary. Jawel we zijn aapjes gaan zoeken in het bos en we hebben er een hoop gevonden. Met bananen gewapend komen deze geweldige beestjes uit je hand eten en kruipen ze zelfs op je arm om nog beter te kunnen eten. Na voldoende bananen uitgedeeld te hebben zijn we naar onze tweede halte vertrokken: Wli Waterfalls. We hebben gezwommen, genoten, in de zon gelegen en ons enorm geamuseerd. Iedereen is moe en voldaan naar huis gereden.

Om jullie toch nog extra op te vrolijken geef ik jullie nog een mededeling vanuit Ghana: Het heeft gisteren en eergisteren geregend. Maar zo erg vinden we dit hier niet, hierdoor wordt het iets frisser.
Hier stop ik met schrijven en laat ik jullie nog na genieten van de nieuwe foto’s. Ook op de volgende link staan er nog meer foto’s.

Groetjes,

Toon en Eline

PS: we hebben een link waar we veel meer foto's op kunnen zetten:
http://foto.zita.be/0792094861

en de 2de:

http://foto.zita.be/5784044153